Gramofony

Fonica GS-434 "Bernard"

Stereofoniczny gramofon typu GS-434 "Bernard" jest przeznaczony do odtwarzania płyt z prędkościami obrotowymi 45 i 33 obr/min, jest przeznaczony do współpracy z zestawami elektroakustycznymi klasy Hi-Fi.

Gramofon wyposażony został w układ:

  • stabilizacji prędkości obrotowej talerza,
  • regulacji prędkości obrotowej talerza,
  • wyłącznika napędu.

Jego nowocześniejszą wersją jest GS-461.

Dane techniczne wkładki MF 100:

  • Skuteczność: ≥ 0,7 mV cm/s.
Fonica GS-434 "Bernard", własność Adriana Graszk zdjęcie

Fonica G-260 "Narcyz"

Walizkowy, monofoniczny gramofon bez wzmacniacza, można by rzec, Bambino bez wzmacniacza, mechanika, oraz reszta układu pozostaje tam sama, parametry odtwarzania zostają takie same. Gramofon w zależności od wersji miał kabel zakończony wtyczką DIN lub dwoma banankami, które wpinało się do radia. Były wersje "Narcyza", który miał ramię przystosowane na wkładkę UK4, a były też takie, które były przystosowane do UK3/8. Na talerzu gumowa mata. Parametry podobne jak w Bambino.

Dane techniczne:

  • Prędkości obrotowe talerza:
    • 33 obr/min,
    • 45 obr/min,
Fonica G-260 "Narcyz" zdjęcie

Fonica G-902 fs "Emanuel"

Gramofon stereofoniczny, przystosowany do współpracy z wkładkami piezoelektrycznymi (krystalicznymi), bez wbudowanego wzmacniacza. Dwie prędkości obrotowe talerza: 45 i 33 rpm.

Gramofon ten stanowił nieco lepszą wersję "Emanuela" GS-203.

Przedni panel wykonany z tworzywa sztucznego wizualnie komponuje się z radioodbiornikiem stereo "Duet", jednak nie ma między nimi zgodności gabarytowej. Mechanizm wspólny z serią "Arturów" (np. WG-900). W swoim czasie stanowił dobre połączanie z odbiornikiem "Amator" (Diora DSS-101 "Amator Stereo", Diora DSS-201 "Amator 2", Diora DSS-201 "Amator 2b", Diora DSS-201 "Amator 2c", Diora AWS-110 "Amator 3"), ze względu na brak możliwości współpracy z przetwornikiem magnetycznym.

Gramofon EMANUEL GS-203 UNITRA FONICA - foto ARQ zdjęcie

Fonica WG-581 fs

WG-581 fs

Stereofoniczny gramofon ze wzmacniaczem, przeznaczony do odtwarzania płyt stereofonicznych i monofonicznych o zapisie mikrorowkowym lub standardowym.

Moc wyjściowa wzmacniacza dwukanałowego, tranzystorowego (2x 2,5 W), zapewnia dobre nagłośnienie pomieszczenia.

Aby umożliwić posiadaczom magnetofonów przegrywanie płyt na taśmę magnetofonową, umieszczono znormalizowane gniazdo, do którego można podłączyć typowy kabel połączeniowy.

Dane techniczne:

  • Prędkość obrotów talerza: 16⅔, 33⅓, 45, 78 obr/min.
WG-581 fs zdjęcie

Fonica G-600

Gramofon G-600 był protoplastą gramofonów G-601 oraz G-601A. Ten pierwszy przejął z G-600 mechanizm wybierania prędkości talerza oraz sam talerz. Napęd jak przystało na tamtą epokę poprzez kółko pośrednie ale odbieranie z konusowej przekładni napędzanej paskiem z silnika 220 V/1400 rpm.

Fonica G 600 lata 60-70 XXw. zdjęcie

Fonica WG-500

Fonica WG-500 - gramofon stereofoniczny oparty na konstrukcji mechanicznej Telefunkena serii 500.

Gramofon posiada zmieniarkę na 6 płyt, rozróżniająca średnicę płyt 7" i 12". Szpindel nakładany dla pracy ze zmienianiem samoczynnie "zrzucał" kolejne płyty. Silnik 1400 obr/min - 220 V. Napęd przez kółko pośrednie, tzw. idler.
Obsługuje prędkości 16 2/3, 33 1/3, 45 oraz 78 obr./min.

Wzmacniacz jest pochodną Fonica W-480f z drobnymi korektami. Konstrukcja wykonana na 2 x ECL86 oraz 1 x ECC82.
Znamionowa moc wyjściowa: 2 x 1,5 W
Wkładka gramofonowa: UF-50

Do kompletu dodawane były tzw. kolumny A11 lub A12 z głośnikami eliptycznymi 26x18 cm o impedancji 15Ω i mocy 3 W.

Pokrewne Fonica WG-550, WG-510.

6.jpg

Fonica G-2021 (Arktur 006)

Fonica G-2021 (Arktur, ros. Арктур 006) Konstrukcja o tyle popularna co zaginiona, z uwagi na rynek na jakim była osiągalna. W ramach RWPG Polska miała dominująca pozycję w produkcji gramofonów. Były to i gotowe produkty finalne i podzespoły wkładane w "zagraniczne" obudowy. Tak było w przypadku Unitry Fonica G2021. Mechanizm ze znanego w kraju jako GS-420 i GS-424 "Adam" wkładany był w mińskich zakładach Radiotechnika w plastikową obudowę i przyjął nazwę Arktur 006. Gramofon o pełnej automatyce z mechaniką i elektroniką sterowania napędu rodem z Foniki. Ten sam co w Adamie. Natomiast tor audio to wymysł radzieckiej myśli technicznej.

UNITREA G 2021Hi-Fi czyli G424 ADAM w "białoruskiej "skórze zdjęcie

Fonica WG-291 "Tranzyston"

Ciekawa konstrukcja adaptera, walizkowa wykorzystująca mechanikę oraz płytę czołową "Fonica WG-262 "Bambino 2" oraz "Bambino 2b"" z nieco poprawioną mechaniką. Wzmacniacz tranzystorowy, obudowa nie była taka duża jak w "Bambino", był mniej więcej wymiarów obudowy gramofonu "Fonica G-260 "Narcyz"", była albo zaokrąglana, albo kanciasta, potencjometr po prawej stronie, głośnik w pokrywie. Wkładka UK-8/3 lub UK-4M. Jak się patrzy na ten gramofon z daleka można powiedzieć, że to "Narcyz", jednak nie. Swojego czasu powstały 2 wersje "Tranzystona": jak w/w z zaokrąglanymi rogami walizki i kanciastymi.

Bardzo mała ilość wyprodukowanych modeli.

Gramofon Tranzyston zdjęcie

Fonica WG-252 "Bambino"

WG-252 "Bambino"

Pierwsze wcielenie najpopularniejszego gramofonu z lat 60. Wzmacniacz oparty na lampie ECL-82, regulacja dla tonów niskich i wysokich zrealizowana na osobnych potencjometrach. Napęd talerza na tzw. skaczących kółkach. Obroty: 33 1/3, 45 i 78. W ramieniu zastosowano 2 igłowy przetwornik typu UK-3 (zamiennikiem był typ UK-8), w którym igła oznaczona kolorem czerwonym przeznaczona była do płyt drobnorowkowych (płyty długogrające, single i pocztówki dźwiękowe), igła oznaczona kolorem zielonym przeznaczona była do płyt normalnorowkowych (szelakowych). W przetworniku typu UK-8 obie igły odpowiadały kolorowi czerwonemu.

SDC10169.JPG

Fonica WG-264 "Bambino 4"

Ostatnia wersja kultowego gramofonu "Bambino", produkcja modelu WG-264 rozpoczęła się w roku 1972. Zasadniczą różnicą od poprzednika ("Bambino 3" WG-263), była zmiana systemu obrotów, już nie 3 rolki przełączane za pomocą dźwigni, a tulejki na silniku przełączane za pomocą dźwigni obrotów. W tej wersji zrezygnowano z obrotów 78 obr/min, ponieważ płyty szelakowe wyszły z użytku, zastąpiono ten brak prędkością 16 ⅔ obr/min. A więc gramofon pracował w 3 prędkościach: 16⅔, 33⅓, 45 obr/min. Ramię też uległo pewnym zmianom, bowiem nie było już białe, a czarne, tak samo osłonka igły oraz krążek na single. Ciekawą rzeczą jest, że w "Bambino 4" na krążku nie było już napisu Fonica - był gładki.

Fonica_WG-264_0.jpg