Seria ZK 200 - co by tu poprawić

Cytat marian1981.02:

Mam Damę z hamulcem sznurkowym bez regulacji naciągu w zależności od ilości nawiniętej taśmy. To chyba pierwsza wersja?
Fatalnie to działa, gdy się ustawi odpowiedni naciąg taśmy podczas odtwarzania to o przewijaniu pod koniec (gdy prawa szpula jest pełna taśmy) możemy zapomnieć. Jestem ciekaw jaki masz pomysł, choć z góry zakładam, że nie mam zamiaru wprowadzać w swoim egzemplarzu grubych przeróbek.

Tak, to zdaje się wczesna wersja, szybko zaniechana z w/w powodów.
Rzeczywiście, cała rodzina ZK 200 miała od początku problemy z naciągami, a co za tym szło z przewijaniem także. Na szczęście dla producenta nikt nie wszczął skutecznego buntu z powodu szybkiego zużywania taśm (czytaj: niszczenia mechanicznego poprzez rozciągnięcie trwałe) przez te magnetofony. Nie dziwi mnie to, gdyż podobnie jest i dzisiaj, także w odniesieniu do sprzętów z wyższych półek. Pewnie dlatego, że póki tego wyraźnie nie słychać, to uznaje się, że wszystko jest OK. Tyle, że jak ktoś to usłyszy, to już jest dawno pozamiatane...

Na pocieszenie mogę dodać, że różne magnetofony renomowanych firm o wartości rynkowej 20...50 razy większej też nie są wolne od tej przypadłości, a niemożność poradzenia sobie z tym problemem zastępowano w nich manualnym przełącznikiem wielkości użytych szpulek. A co Panowie z Wiśniowego Cesarstwa, jeśli będą użyte odmienne szpulki na stronach ? Albo takie najmniejsze ?
No tak, tamten producent nie zaleca takich kombinacji... Czyli taki sprzęt dla Nas by się podówczas praktycznie nie nadawał.
Nie opluwajmy zatem pochopnie naszych poczciwych Zetek, Dam, Arii, Opusów i reszty tej rodziny, bo wielu z Nas wychowały muzycznie mimo swoich oczywistych, często wkurzających niedoskonałości. Przypomnę do znudzenia - to było w czasach, gdy okupant pilnował, żeby Nam nie było za dobrze.

Dziś dotarł do mnie świetnie utrzymany egzemplarz M2404S (na obrazku) do naprawy i podstawowych modernizacji. Krótki wywiad telefoniczny wśród znajomych wykazał, że na taki zabieg czeka potencjalnie co najmniej dwadzieścia egzemplarzy z tej rodziny, włącznie z głębokimi ingerencjami. To dobrze, bo już samo uwolnienie od wad wrodzonych może przenieść te poczciwiny z piwnicy/strychu/garażu/prawie śmietnika "na pokoje". Wielu z Was wie, że potrafią grać nie najgorzej, tylko "drobnej" kuracji im trzeba.

"Niemożność poradzenia sobie z tym problemem" - tak, w pewnych granicach ekonomicznych to rzeczywiście trudna sprawa.
Jedno z najlepszych znanych rozwiązań to układ z bieżącą informacją zwrotną o aktualnym naciągu taśmy, na którą reaguje część wykonawcza (hamulce). Takie ujemne sprzężenie zwrotne czyni układ samostabilizującym, jest on zdolny do utrzymania stałego zadanego naciągu taśmy niezależnie od zmiennych warunków zewnętrznych (promień nawoju, prędkość taśmy itd.)
Jednak taki system wymaga sterowalnego płynnie w dość szerokim zakresie hamulca. Zazwyczaj rolę tę pełni jakiś silnik elektryczny, często zatrudniony także do napędu przewijania i zwijania. Może być bezpośrednio (talerzyk wprost na wale tego silnika) lub poprzez przekładnię, zwykle paskiem (np. różne Philipsy).
Jednak to już sporo kosztuje... Silnik, jego zasilanie, jego układ sterujący, precyzyjny czujnik naciągu z jakimś przetwarzaniem sygnału, żeby go układ sterujący rozumiał i nie pomylił z czym innym... I to razy dwa, na obie szpulki.

Śpicie ? No sorry, ale krócej to może być niejasno.

W następnym wpisie wstawię szkic wstępny zamyślonego rozwiązania tego problemu.