ZK 140T - generalka z sentymentu do pamiątki z dzieciństwa

Cytat Krecik:

Sieciowe na wtyczce: 80,75 oma // 1,018 H // 238 V AC niestabilne

Dzięki za włożony trud. Wobec tak znacznej rezystancji uzwojenia pierwotnego istotny będzie jeszcze jeden parametr: prąd biegu jałowego. Jego pomiar wymagałby jednak odlutowania wszystkich przewodów od silnikotransformatora z wyjątkiem sieciowych, więc wobec niemożności znalezienia gołego silnika przytachałem z piwnicy zdezolowany ZK140T. Rad byłbym powierzyć go w fachowe ręce celem doprowadzenia do porządku mechaniki, z elektroniką poradzę sobie sam a być może zdobędę się na zrobienie lepszej. Pomijąc już wyszczególnione wcześniej wady końcówki mocy - w myśl współczesnych (i dużo wcześniejszych) standardów absolutnie niedopuszczalnym jest aby poziom napięcia na wyjściu małosygnałowym magnetofonu przy odczycie zależał od położenia regulatora glośności.
Na razie odlutowałem kable, i oto co zmierzyłem:

Napięcie sieciowe - 227V AC
Prąd jałowy - 0,22A AC

Rezystancja uzwojenia pierwotnego - 79,0 oma. Tym samym spadek napięcia na rezystancji uzwojenia pierwotnego wynosi 17,4V i przy tworzeniu modelu dla potrzeb symulacji należy brać do obliczeń przekładni nie 227V AC po stronie pierwotnej, lecz tylko 209,6V.

I dalej:

rezystancja sekcji zasilającej żarówki (mierzona między jedną a drugą połówką) - 0,9 oma.
Napięcie na tej sekcji (także sumaryczne) - 7.02V. Obciążającego wpływu żarówek przy pierwszym podejściu uwzględniał nie będę, bo jest on niewielki i dotyczy uzwojenia o niskim napięciu.

Sumaryczna rezystancja sekcji uzwojenia zasilającej końcówkę mocy - 4,8 omów (tj 2,4 oma od każdej z końcówek do masy).

Napięcie sumaryczne między tymi końcówkami - 34,5V AC.

Sumaryczna rezystancja całego uzwojenia wtórnego (między końcówkami zasilającymi prostownik dla stopni wstępnych) - 49,5 oma.

Napięcie między tymi końcówkami - 84,4V AC.

Cytat:

Sekcje sieciowe mierzone na łączówkach silnika bez odłączania od przewodów: 39,65 / 39,70 omów // 0,415 / 0,420 H // 118,8 / 119,2 V AC niestabilne
Wtórne cienki drut (dla części DC 50V zasilacza) mierzone na łączówkach silnika bez odłączania zasilacza: 48,50 oma // 150 mH // 86,4 V AC tot // 43,2 / 43,2 na sekcjach
Wtórne gruby drut (dla części DC 22,5V zasilacza) mierzone na łączówkach silnika bez odłączania zasilacza: 4,65 oma // 24 mH // 35,5 V AC tot // 17,7 / 17,8 na
sekcjach.

Tak więc różnica w wynikach pomiaru rezystancji uzwojenia pierwotnego okazała się nieznaczna (jej źródłem mógł być bezpiecznik topikowy, mierzyłem bowiem rezystancję bezpośrednio na końcówkach silnika). To samo można powiedzieć i o rezyatancjach uzwojeń wtórnych. Miałeś natomiast wyraźnie większe napięcie sieciowe (238V vs. 227V, stosunek napięć 1,048) co jednak nie przełożyło się w podobnym stosunku na napięcia wtórne: na głównym 35,5V vs. 34,5V (stosunek 1,029) na pomocniczym 86,4V vs. 82,4V (stosunek 1.046). Należy kłaść to na karb obciążenia uzwojeń wtórnych które u mnie nie miało miejsca.

Jutro poskładam te dane do qpy i na ich podstawie stworzę model SAZ-5tr-3.
Jednak analizując wynik Twojego pomiaru indukcyjności uzwojenia pierwotnego której sam nie mierzyłem (nie dysponuję mostkiem RLC) dochodzę do sprzeczności. Gdyby indukcyjności poszczególnych połówek wynosiły ok. 0,42H, to całość miałaby indukcyjność 4 razy większą (z dokładniejszych obliczeń wychodzi 1,7H). To i tak o wiele za mało: prąd spoczynkowy przy napięciu sieciowym 238V wynosiłby 0,45A(!) czyli ponad 2 razy tyle co sam zmierzyłem. Tłumaczę to sobie tak że podczas pomiarów indukcyjności silnik się nie kręcił bo nie mial na to siły (sygnał pomiarowy był nieporównanie słabszy od napięcia sieciowego) i w tych warunkach wirnik zachowywał się jak zwarty zwój - stąd indukcyjność dużo mniejsza niż rzeczywista, w normalnych warunkach pracy. We wspomnianej książce znalazłem jeszcze takie dane silnika: prąd biegu jałowego < 280mA, moc biegu jałowego < 43W. Na podstawie tych danych oszacuję jaki jest udział indukcyjności widzianej z końcówek silnika, a jaki rezystacji, wynikłej głównie ze strat w zwartych zwojach fazy pomocniczej. Mając z grubsza oszacowaną indukcyjność od strony pierwotnej. Indukcyjności uzwojeń wtórnych obliczę na podstawie przekładni, określonych przez własne pomiary napięć. Jakie one będą co do wielkości - to rzecz drugorzędna, istotne są stosunki indukcyjności po stronie pierwotnej i wtórnej. Niezależnie od wyników symulacji - ostateczną odpowiedź który układ prostownika jest sztywniejszy - da pomiar modelu zasilacza obciążonego rezystorem, oczywiście wykorzystujący silnik magnetofonu.

[quote]I po tym kłopocie :-).
Wracam do tych prawdziwych ;-).

Cytat Jacek_B.:

Cytat Krecik:

[...]
Przełącznik ścieżek - w zasadzie nierozbieralny, nienaprawialny, zawodny, nietrwały i najczęściej już fabrycznie popsuty, jeśli można mówić o popsuciu czegoś, co z urodzenia jest do bani.

Pierwszą moją myślą byłoby oczywiście wymienić nietypowy przełącznik na poczciwy unitrowski Isostat, oczywiście dorabiając stosowne mocowanie. Niedasie?