Eltra B-11

Organy elektryczne produkowane w bydgoskiej Eltrze w latach 80. i na początku lat 90. Model był następcą starszego typu B-2 i był produkowany równolegle do bardziej zaawansowanych Eltra Estrada 207 AR. Podobnie jak w tych organach generator dźwięku był analogowym układem tranzystorowym.

Klawiatura podzielona na dwie części: manuał basowy (1 i 7/12 oktawy, "odwrócone" kolory klawiszy) i manuał zwykły (3 i 1/2 oktawy, od G do C4). Barwa manuału basowego kontrolowana suwakami sekcji Bass. Wzmacniane składowe to: 16'-1, 16'-2 i 8'. Barwa zwykłego manuału kontrolowana suwakami sekcji Flute (16', 8', 4', 2 i 2/3', 2'), włącznikami dźwięków sekcji Solo, efektem Percussion, efektami Vibrato, Tremolo, Wha-Wha (powinno być Wah-Wah, kontrolowany metalowym ramieniem montowanym od spodu instrumentu) i Repeat (tylko przy włączonym Percussion). Udział sekcji Flute, Solo i efektów w głośności ogólnej instrumentu ustawiany suwakami sekcji Volume Controls.

Instrument generował dźwięki sinusoidalne (Flute) i prawdopodobnie o charakterystyce tzw. "piły" (Solo i Bass). Instrument posiadał wejście P służące do podłączenia pedału głośności ogólnej (tzw. "master", bez podłączonego pedału urządzenie grało z maksymalną głośnością) i wyjście W na wzmacniacz.

Napięcie wyjściowe 100 mV przystosowane do działania z wejściem organowym 100 mV we wzmacniaczach serii Eltron również produkcji ZR Eltra. Organy nie posiadały własnego wzmacniacza.