Kondensator unitra

Mój kumpel twierdzi że takie blokowe kondensatory są dobre do zwrotnic a na pewno lepsze niż Elwowskie bipolary .... ale to jego zdanie ...

Po to jest projekt by produkować wg jego zapisu. Nikt tu nikomu łaski/laski nie robi.

Cytat ghostrider:

Mój kumpel twierdzi że takie blokowe kondensatory są dobre do zwrotnicale to jego zdanie ...

Szczerze mówiąc, to papier (nawet impregnowany olejem) nie zalicza sie do dielektryków wysokiej klasy. Mimo że nie wykazuje mierzalnej upływności, to ze stratnością i stabilnością temperaturową, a także z liniowością jest zdecydowanie gorzej. To w najlepszym razie można by porównywać z kondensatorami poliestrowymi mylarowymi (MKSE, MKT) ale już poliestrowe poliwęglanowe (MKSW, MKC) są zdecydowanie od jednych i drugich lepsze. Polipropylenowe zaś (MKP), za sprawą dielektryka niepolarnego dzieli od jednych, drugich i trzecich przepaść. Oczywiście tragedii nie będzie gdy się taką budzącą swoim wyglądem zaufanie puszkę ze szklanymi przepustami zastosuje w zwrotnicy, szczególnie gdy głośniki są z epoki, np. GD30/10, GD31-21/5, GD21-18/3, GDW12,5/1,5 w ostateczności zaś GDN16/10 na dętce od rowera wraz z GDW6,5/1,5 na śrubunku (tak robiono nieraz z ZGZ10/ZG10C, w swoich egzemplarzach mam otworki jakby zawczasu przygotowane pod śrubki mocujące łapki MPHP 2,2uF 160V). Zresztą złoty Jantzen MKP wyglądałby cokolwiek gópawo w skrzynce zabytkowego lampowego radia Bolero, choć elektrycznie nie sposób byłoby mu czegokolwiek zarzucić.

Cytat:

a na pewno lepsze niż Elwowskie bipolary ....

Dla kondensatorów bipolarnych widzę jedno tylko sensowne zastosowanie: jako kondensatory rozruchowe dla asynchronicznych silników jednofazowych. Ich stojany mają dwa uzwojenia: główne zasilane bezpośrednio z sieci, oraz pomocnicze zasilane przez kondensator pracy będący małostratnym kondensatorem wysokiej jakości (polipropylenowym) o pojemności kilku do kilkunastu uF, tylko w większych silnikach majacym kilkadziesiąt uF. Tak zasilany silnik rozwija jednak słaby moment rozruchowy, gdy wirnik stoi albo obraca się z dużym poślizgiem. Dlatego gdy potrzebny jest moment rozruchowy taki jak moment rozwijany przy normalnej pracy (np. przy napędzie pomp lub dźwigów) dołącza się równolegle do kondensatora pracy kondensator rozruchowy o pojemności o rząd wielkości większej, a więc nawet do kilkueset uF. Po osiągnięciu obrotów znamionowych jest on odłączany, ponieważ dłuższe zasilanie uzwojenia pomocniczego zwiększonym prądem spowodowałoby jego przegrzanie. W ciągu relatywnie krótkiego czasu rozruchu także kondensator bipolarny nie zdąża się przegrzać, mimo że po uwodnionym tlenku glinu stanowiącym dielektryk trudno oczekiwać niskiej stratności. Zarazam dorywcza praca przy napięciu zbliżonym do napięcia formowania (podobnie jak to ma miejsce w zwyczajnych elektrolitach użytych w filtrach zasilaczy z tym że tam praca ma charakter zbliżony do ciągłej a kondensator podlega działaniu głównie składowej stałej z niewielkim tylko udziałem składowej zmiennej przydźwięku) pozwala oczekiwać że do rozformowania się kondensatora nie dojdzie. W zwrotnicach warunki pracy kondensatorów są diametralnie przeciwstawne, tj długotrwała praca przy niewielkim ułamku napięcia formowania. Stąd takie kfiatki jaki pokazywał na dniach Kol. Klexmix.