ZRK ZK-246

Magnetofon produkowany przez Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie. Zbliżony pod względem konstrukcyjnym i eksploatacyjnym oraz pod względem układu elektrycznego i parametrów jakościowych do magnetofonu ZK-240.Główną różnicę stanowi możliwość zapisu i odczytu w systemie mono/ZK-240/ lub w systemie stereo/ZK-246/ oraz wprowadzenie potencjometrów suwakowych w miejsce pokręteł, które w ZK-246 w zmniejszonych rozmiarach pozostawiono tylko dla regulatorów barwy dźwięku.

Magnetofon ZK-246 umożliwia wykonanie następujących czynności:
- zapis dżwięku z mikrofonu,odbiornika radiowego, gramofonu lub drugiego magnetofonu w systemie mono lub stereo;
- zapis synchroniczny /playback/;
- przepisywanie ze ścieżki na ścieżkę wraz z dogrywaniem /multi playback/;
- odczyt zapisu własnego lub wykonanego na innym magnetofonie, odtwarzanie przez własne głośniki, głośniki dodatkowe lub przez wzmacniacz i głośnik dodatkowy w systemie mono lub stereo oraz taśm stereofonicznych w systemie mono.
Magnetofon może pracować w pozycji poziomej lub pionowej - po zabezpieczeniu szpul przed spadaniem za pomocą gumowych nakładek.
Maksymalna średnica szpul - 180mm, zalecane grubości taśm - 26 i 35um.

W latach 70. magnetofon ten był wykorzystywany bardzo często w teatrach jako namiastka magnetofonu studyjnego /jedyny w tym czasie krajowy magnetofon studyjny - MS-115A był produkowany w niewielkich ilościach tylko na potrzeby radia i telewizji/.

ZK-246 był produkowany na eksport do Francji jako Pathe Marconi MB 954. Występowały też wersje eksportowe pod HIFIVOX, Thomson Ducretet i Brandt. Egzemplarze eksportowe miały na ogół inne, bardziej szlachetne w wyglądzie nasadki potencjometrów regulacji barwy tonu. Zdjęcie magnetofonu w wersji Brandt pochodzi z niemieckiej strony Tonbandforum.

Produkowano też wersję oznaczoną jako ZK-246-2. Od wersji podstawowej różniła się rozwiązaniem regulacji barwy dźwięku, która była taka sama jak w późniejszych magnetofonach M2404S i M2405S, czyli oddzielne tony wysokie i niskie wspólne dla obydwu kanałów. Ponadto wlepki zielona i czerwona sygnalizacji trybu pracy "mono" i "stereo" były większe, niż w wersji podstawowej (takie były też stosowane w najstarszych egzemplarzach ZK-246). Do połowy 1975. roku produkowano wersję magnetofonu ZK-246 wyposażoną w krótsze potencjometry suwakowe typu preh. Wersja ta była przez pewien czas produkowana równolegle z nowszym modelem,
posiadającym dłuższe potencjometry typu cosmos, w które wyposażono już wszystkie magnetofony M-2404S i M-2405S.
Potencjometry typu preh skutkowały odmiennym modułem sterowania dźwiękiem w stosunku do modułu z potencjometrami cosmos.
Wśród zdjęć widoczny jest też model z powiększonymi wlepkami świetlików "mono" i "stereo", wyposażony w krótsze potencjometry typu preh. (Zdjęcie pochodzi z OLX - użytkownik Radek).
Zdjęcia magnetofonu ZK-246-2 ròwnież pochodzą z portalu OLX.

DANE TECHNICZNE (na podstawie instrukcji serwisowej ZK246) :

• Prędkość przesuwu taśmy : 19cm/s / 9,5cm/s
• Ilość ścieżek : 4
• Nierównomierność przesuwu :
  dla 19cm/s ≤0,15 %
  dla 9,5cm/s ≤0,20 %
• Zakres przenoszonych częstotliwości :
  dla 19cm/s 40-18000 Hz
  dla 9,5cm/s 40-16000 Hz
• Maksymalna średnica szpuli : 180 mm
• Czas odczytu pełnej szpuli z taśmą 26 µm :
  2-4 godz. stereo
  4-8 godz. mono
• Czas przewijania taśmy 26 µm : 240 s
• Dynamika :
  dla 19cm/s ≥48 dB
  dla 9,5cm/s ≥45 dB
• Skuteczność kasowania : 65 dB
• Tłumienie przeniku :
  mono 40 dB
  stereo 30 dB
• Wejścia :
  mikrofon 2x(0,12 – 3 mV) 5 kΩ
  radio 2x(0,1– 3 V) 910 kΩ
  gramofon 2x(5 – 100 mV) 47 kΩ
• Wyjścia :
  radio ≥ 2x0,3 V Rwyj 5 kΩ
  słuchawkowe ≥ 2x0,6 V Robc 10 kΩ
• Moc wyjściowa :
  przy h = 2 % 2x3 W
  przy h = 5 % 2x5 W
• Moc wyjściowa muzyczna : 2x10 W
• Zasilanie : 220 V 50 Hz
• Pobór mocy : 80 W
• Wymiary 440x340x170 mm
• Waga ok.12kg

Unowocześnione wersje występowały pod nazwami M2404S i M2405S. Najważniejsze różnice między ZK-246 a M2404 i 2405S polegały na odmiennym rozwiązaniu układów regulacji barwy dźwięku (oddzielne tony wysokie i niskie wspólne dla obydwu kanałów dla nowszych wersji, wobec regulacji tylko tonów wysokich oddzielnie na każdy kanał w modelach starszych) i unowocześnieniu układów elektronicznych. Dodatkowo M2405S został wyposażony we wskaźniki wysterowania działające przy odczycie.

W niewielkiej ilości, około 1979 roku pojawił się na rynku magnetofon oznaczony jako ZK-246 (nie był to ZK-246-2), posiadający regulację barwy dźwięku właściwą dla modeli M2404 i 2405S. Podstawową różnicą w wyglądzie w stosunku do wcześniejszych ZK-246 było zastąpienie szarych plastików przycisków, wnęki przełącznika prędkości i obwodu zespołu wskaźników i licznika, plastikami w kolorze czarnym, przy zachowaniu srebrzystej (aluminiowej) faktury reszty pokrywy, która w późniejszych modelach była już na ogół czarna z białymi napisami. Do srebrzystej pokrywy z czarnymi napisami powrócono w końcowym okresie produkcji magnetofonów ZRK M-2405 S "Forte".
W małej ilości magnetofony z oznaczeniem ZK-246 były też produkowane w wersji z czarną płytą czołową i białymi napisami, jednak regulacja barwy dźwięku była w nich tożsama z magnetofonami M2404S i M2405S.