ZRK i ZWM Lubartów M-532 SD

Stereofoniczny magnetofon stacjonarny M-532 SD, bez wzmacniacza, ze względu na wygląd często potocznie nazywany tapeciakiem, zapoczątkowany w okolicach roku 1977. Produkowany w ZRK (z dużym podwójnym wskaźnikiem wysterowania), a następnie w ZWM Lubartów (z dwoma wąskimi wskaźnikami wysterowania typu P-35 gu).

Posiada wybór taśmy Fe2O3 lub CrO2, układ redukcji szumów DNL z sygnalizacją świetlną załączanych funkcji. Potencjometry suwakowe:

  • dwa na poziom zapisu,
  • dwa na natężenie dźwięku na słuchawki,
  • duży podwójny wskaźnik wychyłowy (wersja z ZRK) lub dwa wąskie wskaźniki wychyłowe typu P-35 gu (wersja z ZWM Lubartów),
  • dwa gniazda DIN, 1 wejście, wyjście sygnałowe, 2 wejścia dla gramofonu piezoelektrycznego lub innego źródła dźwięku,
  • prędkość przesuwu taśmy: 4,76 cm/s,
  • pasmo przenoszenia: 40-14000 Hz,
  • zasilanie: 220 V,
  • wymiary 223×200×75 [mm],
  • waga: ~3 kg.

Metalowa okleinowana płyta nie była stosowana bez powodu - miała ona na celu ekranowanie transformatora.

Zobacz też:

  • M-531 S (produkowany także przez ZRK i ZWM Lubartów), z wbudowanym wzmacniaczem 2×7W, jednakże z braku miejsca nie posiadał on już wyboru rodzaju taśmy oraz układu DNL.
  • M-531 S FM, prototyp radiomagnetofonu z zakresem UKF
  • M-535 S zubożona o licznik taśmy wersja M-531 S

Ostatnio edytowano: 16/05/2020 - 20:52