ZRK i ZWM Lubartów M-532 SD
Stereofoniczny magnetofon stacjonarny M-532 SD, bez wzmacniacza, ze względu na wygląd często potocznie nazywany tapeciakiem, zapoczątkowany w okolicach roku 1977. Produkowany w ZRK (z dużym podwójnym wskaźnikiem wysterowania), a następnie w ZWM Lubartów (z dwoma wąskimi wskaźnikami wysterowania typu P-35 gu).
Posiada wybór taśmy Fe2O3 lub CrO2, układ redukcji szumów DNL z sygnalizacją świetlną załączanych funkcji. Potencjometry suwakowe:
- dwa na poziom zapisu,
- dwa na natężenie dźwięku na słuchawki,
- duży podwójny wskaźnik wychyłowy (wersja z ZRK) lub dwa wąskie wskaźniki wychyłowe typu P-35 gu (wersja z ZWM Lubartów),
- dwa gniazda DIN, 1 wejście, wyjście sygnałowe, 2 wejścia dla gramofonu piezoelektrycznego lub innego źródła dźwięku,
- prędkość przesuwu taśmy: 4,76 cm/s,
- pasmo przenoszenia: 40-14000 Hz,
- zasilanie: 220 V,
- wymiary 223×200×75 [mm],
- waga: ~3 kg.
Metalowa okleinowana płyta nie była stosowana bez powodu - miała ona na celu ekranowanie transformatora.
Zobacz też:
-
M-531 S (produkowany także przez ZRK i ZWM Lubartów), z wbudowanym wzmacniaczem 2×7W, jednakże z braku miejsca nie posiadał on już wyboru rodzaju taśmy oraz układu DNL.
M-531 S FM, prototyp radiomagnetofonu z zakresem UKF
M-535 S zubożona o licznik taśmy wersja M-531 S
Ostatnio edytowano: 16/05/2020 - 20:52
- 17225 odsłon