Konstrukcje popularne

Pierwszy polski stereofoniczny samochodowy odbiornik radiowy. Zaprojektowany w 1977 roku.
Wielkoseryjnie produkowany w latach 1978 - 1980.
Układy scalone: UL1601, 2 x UL1481, tranzystory krzemowe, rezonatory ceramiczne, elektroniczne przestrajanie za pomocą diod pojemnościowych na wszystkich zakresach - to nowoczesna technologia lat 70-ych. Oryginalność konstrukcji, wyróżnia zastosowanie w odbiorniku stabilizatora zapewniającego stałość napięć, niezależnie od obciążenia i temperatury otoczenia, a także specjalnej przetwornicy, podwyższającej napięcie z 12 do 30V, co jest wymogiem przy przestrajaniu w/w warikapami.
Wzorniczo nawiązuje do rodziny odbiorników "Akropol" i "Rekord".
Skala podświetlana dwiema żarówkami. Wskaźnik sygnału stereo - LED.

Gramofon przenośny typu walizkowego. Produkowany w łódzkich zakładach Fonica. Wzmacniacz oparty na tranzystorach, stopień mocy SFT212 lub TG70. Model ten posiada regulację głośności za pomocą jednego pokrętła, brak regulacji tonów niskich i wysokich. W pokrywie wbudowany jest głośnik. Napęd składa się z trzech rolek gumowych oraz jednego kółka przekazującego napęd z tych rolek na talerz. Obsługuje trzy prędkości 33,45,78. Wykorzystuje wkładkę UK-4M

Foto: OldRadio

Radioodbiornik zbudowany na podzespołach Śnieżki R-207 nawet identyczny w początkowej fazie produkcji z pierwowzorem jednak w zakładach "Polmet" unowocześniono ją. Zmiany jakie wprowadzono to dodanie UKF CCIR 96-106MHz.
W innych jej wariacjach jest zegar elektroniczny z budzikiem. Prezentowany odbiornik był produkowany w latach 1990-2001. Na tylnej ściance jest opis "licencja diora" jednak "Diora" sygnowała wyrób swoim znakiem. Jakość była trochę gorsza niż oryginalne "Diory". Był to ostatni radioodbiornik stołowy produkowany seryjnie który był zapakowany w drewnianą obudowę i niezmieniony wygląd przez cały okres produkcji. Oczywiście "Diora" robiła jeszcze "Śnieżkę 3" ale był to odbiornik bardzo ubogi w wykonaniu i oparty na pojedynczej kostce bez żadnych gniazd z tyłu.

Gramofon walizkowy monofoniczny produkowany przez zakłady Fonica około 1968 roku. Składa się z dwóch części. Wzmacniacz oparty na lampie ECL-86, głośnik w pokrywie. Umożliwia odtwarzanie płyt drobno i normalnorowkowych z prędkościami: 16; 33 1/3; 45 i 78. Posiada niezależną regulację dla tonów niskich i wysokich, włącznik w potencjometrze siły głosu.