Konstrukcje popularne

Produkowane od wielu lat zestawy głośnikowe z serii Altus są przeznaczone przede wszystkim dla miłośników muzyki rockowej, dyskotekowej itp. Charakteryzują się lekko wyostrzonym brzmieniem w średnio-wysokotonowym zakresie częstotliwości. Zastosowano w nich tubowy głośnik wysokotonowy z ferrofluidem (wykorzystywany często w głośnikach estradowych), charakteryzujący się wysoką efektywnością. Zestawy przygotowane są do połączenia konwencjonalnego, "bi-wiring", lub "bi-ampling". Kolumny mają ponadprzeciętne właściwości dynamiczne i świetnie nadają się do nagłaśniania małych dyskotek czy imprez domowych. Od początku produkcji wzornictwo serii Altus ulegało powolnym zmianom, jednak ich wygląd do dziś kojarzy się z egzemplarzami z pierwszych serii.

Dane techniczne:

Produkowany przez dzierżoniowską Diorę w latach 1967÷1970 lampowy odbiornik radiowy. Wbudowany typowy gramofon (typu Bambino), był seryjnym wyposażeniem odbiornika i znakomicie sprawdzał się przy odtwarzaniu pocztówek dźwiękowych. Odbiór radiowy na falach krótkich, średnich, długich i ultrakrótkich. Solidna, drewniana, lakierowana obudowa z dwoma owalnymi, szerokopasmowymi głośnikami, umieszczonymi po bokach obudowy. Klapa (pokrywa) gramofonu wsparta na sprężynowej podpórce. Odtwarzanie płyt gramofonowych z prędkością 33 ⅓, 45 lub 78 obr/min. Wkładka dwuigłowa (np. UK-3 lub UK-8) z przełączaniem igły, w zależności od rodzaju odtwarzanej płyty.

1. Wersja 32 Ω.

Słuchawki otwarte, lekkie, głownie do urządzeń przenośnych.

Dane techniczne:

• Impedancja:
  • stereo: 2×32 Ω,
  • mono: 16 Ω.
• Skuteczność: ≥ 100 dB/mW.
• Moc maksymalna: 100 mW.
• Napięcie maksymalne: 1,8 V.
• Pasmo przenoszenia: 20÷20000 Hz.
• Współ. zawartości harm.: ≤ 1.5 %.
• Długość kabla: 2,5/1,2 m.
• Masa z kablem: 87 g.
• Masa bez kabla: ≤ 48 g.

2. Wersja 300 Ω.

Słuchawki te przeznaczone są do współpracy ze stacjonarnymi urządzeniami elektroakustycznymi stereofonicznymi, natomiast nie są wskazane do współpracy z mini urządzeniami typu "Walkman".

Dane techniczne:

• Impedancja stereo: 2×300 Ω.
• Skuteczność: ≥ 100 dB/mW.

Produkowany przez dzierżoniowską Diorę od około 1968 roku do pierwszej połowy lat 70 czarno-biały, lampowy odbiornik telewizyjny o przekątnej ekranu 19 cali. Obudowa drewniana, lakierowana. Pokrywa tylna z tworzyw sztucznych. Ciekawostką techniczną była obrotowa podstawa, umożliwiająca wygodne dostosowanie kąta oglądania.

Dane techniczne odbiornika:

• Napięcie zasilające: 220V +5% - -10% 50Hz;
• Moc pobierana z sieci: ok. 180VA;
• Wymiary (szer.×wys.×głęb.): 500×500×300
• Prąd żarzenia lamp: 300mA;
• Lamy elektronowe: 15 szt;
• Lampa kineskopowa: AW 47-91B;
• Tranzystory: 2 szt.
• Prostownik zasilacza niskiego napięcia: PK 220/06 lub KA-220/05;