Konstrukcje popularne

Radmor LS-40

Zestaw głośnikowy RADMOR LS 40 jest dwudrożnym zestawem podłogowym z obudową typu bass-reflex. Skonstruowany jest w oparciu o najlepsze komponenty do budowy kolumn głośnikowych: głośniki, elementy RLC, złącza i kable. Zastosowane w nim głośniki ścisłej światowej czołówki spotykane są w najlepszych zestawach czołowych producentów kolumn głośnikowych. Najwyższej klasy głośnik wysokotonowy D-260 ESOTEC duńskiej firmy DYNAUDIO posiada 25 milimetrową membranę tekstylną i przenosi pasmo do 25 kHz. Głośnik nisko-średniotonowy 17 centymetrowy 17KLV 6A ekskluzywnej francuskiej firmy DAVIS jest szczytowym osiągnięciem tej firmy, w którym zastosowano membranę z kevlaru, stożek fazowy, ultralekkie zawieszenie i specjalne materiały magnetyczne.

Radmor seria "LS"

W połowie 1996 r. Radmor rozpoczął produkcję serii kolumn LS.

Diora WS-704

Diora WS-704

Stereofoniczny wzmacniacz produkowany w drugiej połowie lat 90. przez Dzierżoniowskie zakłady Diora, jest elementem zestawu SSL-700.

Wersja rozwojowa WS-504, lekko odświeżona, zbudowana w oparciu o układy STK4044V bądź STK4044X (w zależności od rocznika).

Stalowe chassis, panel przedni i gałki z dobrej jakości tworzywa sztucznego.

Produkowany w kilku wersjach kolorystycznych.

Dane Techniczne:

  • Moc muzyczna: 2×150 W
  • Maksymalna moc wyjściowa: 2×100W (h =0,7%)
  • Znamionowa moc wyjściowa: 2×80W
  • Impedancja obciążenia: 2×8Ω
  • Zniekształcenia nieliniowe

    • przy mocy znamionowej: 0,04%

Diora WS-704 zdjęcie

Tonsil ZgC-60-8-42

ZgC-60-8-42: Zestaw trójdrożny. Obudowy wykonane z czarnego tworzywa sztucznego lub stopu aluminium, maskownice stalowe, lakierowane. Tabliczkę z charakterystyką częstotliwości umieszczono z tyłu obudowy.

Oferowane przez Tonsil pod nazwą "Mini 60". Występowały także jako Sanyo SXM 60 AL (co ciekawe, ta wersja miała na tabliczce znamionowej podaną moc maksymalną 100 W, choć nie różniła się raczej niczym od krajowej o maksymalnej mocy 75 W).

Zastosowane przetworniki:

  • GDN 16/50/1,
  • GDM 8/10,
  • GDWK 6,5/10.

Dane techniczne:

  • Moc znamionowa: 60 W.
  • Moc maksymalna: 75 W.
  • Impedancja: 8 Ω.
  • Wymiary: 180x145x290 mm.
  • Waga: ok. 4 kg/szt.
  • System 3-drożny Compact.
ZgC60-8-42.jpg

Fonica W-800f

Produkowany na początku lat 70-tych XX wieku, W-800f był jednym z pierwszych tranzystorowych wzmacniaczy stereofonicznych w Polsce.

Gwałtowny rozwój przemysłu elektronicznego w naszym kraju, jaki miał miejsce w latach 70-tych, a co za tym idzie poszerzenie asortymentu dostępnych półprzewodników, spowodował, że w przeciągu kilku lat pojawiły się wzmacniacze znacznie przewyższające W-800f. 1)

Zalecanymi kolumnami do wzmacniacza były dopiero co opracowane Tonsil ZG-10C. 2)

W-800 f zdjęcie

Tonsil Scherzo 200

Scherzo 200
ZgB-130-8-566

Scherzo_200 zdjęcie

Fonica WG-291 "Tranzyston"

Ciekawa konstrukcja adaptera, walizkowa wykorzystująca mechanikę oraz płytę czołową "Fonica WG-262 "Bambino 2" oraz "Bambino 2b"" z nieco poprawioną mechaniką. Wzmacniacz tranzystorowy, obudowa nie była taka duża jak w "Bambino", był mniej więcej wymiarów obudowy gramofonu "Fonica G-260 "Narcyz"", była albo zaokrąglana, albo kanciasta, potencjometr po prawej stronie, głośnik w pokrywie. Wkładka UK-8/3 lub UK-4M. Jak się patrzy na ten gramofon z daleka można powiedzieć, że to "Narcyz", jednak nie. Swojego czasu powstały 2 wersje "Tranzystona": jak w/w z zaokrąglanymi rogami walizki i kanciastymi.

Bardzo mała ilość wyprodukowanych modeli.

Gramofon Tranzyston zdjęcie
  • 7231 odsłon

Fonica WG-252 "Bambino"

WG-252 "Bambino"

Pierwsze wcielenie najpopularniejszego gramofonu z lat 60. Wzmacniacz oparty na lampie ECL-82, regulacja dla tonów niskich i wysokich zrealizowana na osobnych potencjometrach. Napęd talerza na tzw. skaczących kółkach. Obroty: 33 1/3, 45 i 78. W ramieniu zastosowano 2 igłowy przetwornik typu UK-3 (zamiennikiem był typ UK-8), w którym igła oznaczona kolorem czerwonym przeznaczona była do płyt drobnorowkowych (płyty długogrające, single i pocztówki dźwiękowe), igła oznaczona kolorem zielonym przeznaczona była do płyt normalnorowkowych (szelakowych). W przetworniku typu UK-8 obie igły odpowiadały kolorowi czerwonemu.

SDC10169.JPG
  • 9573 odsłony

Fonica WG-264 "Bambino 4"

Ostatnia wersja kultowego gramofonu "Bambino", produkcja modelu WG-264 rozpoczęła się w roku 1972. Zasadniczą różnicą od poprzednika ("Bambino 3" WG-263), była zmiana systemu obrotów, już nie 3 rolki przełączane za pomocą dźwigni, a tulejki na silniku przełączane za pomocą dźwigni obrotów. W tej wersji zrezygnowano z obrotów 78 obr/min, ponieważ płyty szelakowe wyszły z użytku, zastąpiono ten brak prędkością 16 ⅔ obr/min. A więc gramofon pracował w 3 prędkościach: 16⅔, 33⅓, 45 obr/min. Ramię też uległo pewnym zmianom, bowiem nie było już białe, a czarne, tak samo osłonka igły oraz krążek na single. Ciekawą rzeczą jest, że w "Bambino 4" na krążku nie było już napisu Fonica - był gładki.

Fonica_WG-264_0.jpg

Diora DML-306 "Klawesyn"

Produkowany od 1972 roku, w ilości ponad 120 tys. sztuk 1). Należał do ostatniego wypustu lampowych radioodbiorników stołowych, powstałych w czasie, gdy do produkcji masowo zaczęły wchodzić odbiorniki oparte o tranzystory. Dopiero w 1975 roku zakończono produkcję Klawesyna, tym samym zyskał on status ostatniego stołowego radioodbiornika lampowego 2).

Obudowa o okleinie z mahoniu/orzecha 3) . Dwa różne typy atrapy głośnika : materiałowa lub plastykowa (w formie pionowo ułożonych listewek). Oddzielne pokrętła strojenia dla zakresów AM i FM (UKF). Włącznik sieciowy sprzężony z pokrętłem barwy tonu. Klawiszowy przełącznik zakresów fal typu isostat.

DML-306 KLAWESYN - front zdjęcie