Konstrukcje popularne

Radiomagnetofon stereofoniczny produkowany w drugiej połowie lat 80-tych XX wieku przez Zakłady Wytwórcze Magnetofonów UNITRA-LUBARTÓW.
Owoc współpracy z czeską firmą TESLA.
Produkowany w kilku wersjach kolorystycznych:
• antracyt ze złotymi napisami
• antracyt z białymi napisami
• srebrny z czarnymi napisaami
• czerwony z białymi napisami
• czarny z białymi napisami
• niebieski z białymi napisami
Radiomagnetofon wyposażony był w:
• pięciozakresowy, stereofoniczny odbiornik radiowy (długie, średnie, krótkie, UKF - OIRT, UKF - CCIR),

"Manuela" RMS-806 jest czterozakresowym, stereofonicznym, dwukasetowym radiomagnetofonem produkowanym przez Zakłady Radiowe Eltra. Wewnętrzny magnetofon pracuje z taśmami: żelazowymi, chromowymi oraz metalowymi.
Radiomagnetofon umożliwia:
• nagrywanie programów na wewnętrznym magnetofonie z własnych źródeł sygnału (radio i mikrofony),
• nagrywanie programów na wewnętrznym magnetofonie z zewnętrznych źródeł sygnału (radio, magnetofon, gramofon z wkładką piezoelektryczną),
• sterowanie zewnętrznego magnetofonu i wzmacniacza.
Do "Manueli" można podłączyć:
• kolumny głośnikowe 4 Ω,
• słuchawki stereofoniczne,
• zewnętrzną antenę.
Radiomagnetofon zawiera:
• układ automatycznej regulacji poziomu zapisu,
• układ AUTO STOP,
• wskaźniki poziomu sygnału (2x4 LED).
Wersje urządzenia:
• "Manuela 2" RMS-813: wersja odbiornika pozbawiona: możliwości współpracy z taśmami metalowymi, wskaźników wysterowania oraz gniazda anteny zewnętrznej,
• "Manuela 2" RMS-819: funkcjonalnie odpowiada radiomagnetofonowi "Manuela 2" RMS-812, zmiany dotyczą innego układu stereodekodera /UL 1623(U2343B lub TA7343AP) w miejsce UL 1609 (MC 1309)/, oraz elektronicznego sterowania prędkością przesuwu taśmy (w miejsce przekaźnikowego),
• "Manuela 3" RMS-818: to "Manuela 2" RMS-819 z przywróconym gniazdem anteny zewnętrznej i wskaźnikami wysterowania.

Odbiornik "Aneta" R-605 jest czterozakresowym, monofonicznym, przenośnym odbiornikiem radiowym, produkcji Zakładów Radiowych Eltra, Zakład Zamiejscowy w Rzeszowie. Odbiornik ten jest przystosowany do współpracy z magnetofonem oraz słuchawkami.

Odbiornik WENUS TC-500 produkowany od 1983 lub 1984 r. przez Warszawskie Zakłady Telewizyjne. Charakteryzował się on znacznie nowocześniejszymi rozwiązaniami elektronicznymi, niż produkowany równolegle odbiornik HELIOS. Odbiornik ten charakteryzował się następującymi cechami: nowoczesny kineskop PIL-S4, dekoder SECAM na nowoczesnych układach TDA5630 i TDA3506 (pr. Siemens-a), moduł p.cz. z filtrem z falą powierzchniową. Telewizory te umożliwiały odbiór programów telewizyjnych w standardzie OIRT oraz systemie SECAM, w zakresach VHF i UHF. Zakres VHF obejmował pasma I-II (kanały 1÷5) oraz III (kanały 6÷12). W zakresie UHF obejmował pasma IV-V (kanały 21÷60). Odbiornik SYRIUSZ TC-500 posiadał gniazda do podłączenia słuchawek i magnetofonu.
Wersje urządzenia:
• WENUS TC501: wersja odbiornika wyposażona w pięciosekcyjny programator mechaniczny ZZP-20532 oraz dodatkowy przycisk ARCz.
• WENUS TC502: wersja odbiornika wyposażona w dekoder SECAM/PAL oraz pracująca w standardach OIRT i CIRT.