Konstrukcje popularne

Tonsil MK-I i MK-II

Monofoniczne mikrofony krystaliczne MK-I i MK-II były wyprodukowane w Zakładach Wytwórczych Głośników "Unitra Tonsil" we Wrześni. Mikrofony te były przeznaczone głównie do współpracy z magnetofonami przenośnymi.

Dane techniczne
MK-I:

  • Użyteczny zakres częstotliwości: 50÷10000 Hz.
  • Skuteczność z kablem o długości 2 m: 0,5 mV/µbar.
  • Nierównomierność charakterystyki: ± 7 dB.
  • Ciężar: 0,19 kg.

MK-II:

  • Użyteczny zakres częstotliwości: 80÷8000 Hz.
  • Skuteczność (przy f = 1 kHz): 0,5 mV/µbar.
  • Nierównomierność charakterystyki: 25 dB.
  • Ciężar: 0,19 kg.
Tonsil MK 2 zdjęcie
  • 4700 odsłon

ZRK 3471 "Żerań"

Monofoniczny radioodbiornik samochodowy ze wzmacniaczem. Układ elektryczny oparty na lampach. Do odbiornika odbierającego fale długie i średnie można było dokupić przystawkę na fale krótkie. Przeznaczony był do samochodu osobowego "Warszawa". Produkcja rozpoczęta ok. 1958/59 roku. Prawdopodobnie jego następcą był Żerań 2. Z powodu braku dokumentacji, ciężko określić lata produkcji i liczbę wyprodukowanych egzemplarzy zarówno Żerania, jak i Żerania 2.

Zdjęcie zostało zapożyczone z serwisu: OldRadio.pl.

ZRK_Zeran_3471_0.jpg
  • 4347 odsłon

Tonsil Maestro 120C seria I

Tonsil Maestro I 120C (ZGB 60-8-530 C)

Maestro 120C to głośnik centralny, produkowany w latach 2000 do 2003 jako uzupełnienie zestawu Tonsil Maestro I. Skrzynkę wykonano z płyt wiórowych pokrytych sztuczną okleiną imitującą drewno, a ścianka przednia została oklejona czarnym materiałem tekstylnym /welur/. Na tylnej ściance znajduje się otwór tunelu bass-reflex oraz dobrej jakości pojedyncze gniazdo podłączeniowe.

Dane techniczne:

  • Moc maksymalna: 120 W.
  • Moc znamionowa: 80 W
  • Impedancja: 8 Ω.

Tonsil Maestro 100C seria I

Tonsil Maestro I 100C (ZGB 50-6-530 C)

Maestro 100C to głośnik centralny, produkowany w latach 2000 do 2003 jako uzupełnienie zestawu Tonsil Maestro I. Skrzynkę wykonano z płyt wiórowych pokrytych sztuczną okleiną imitującą drewno, a ścianka przednia została oklejona czarnym materiałem tekstylnym /welur/. Na tylnej ściance znajduje się otwór tunelu bass-reflex oraz dobrej jakości pojedyncze gniazdo podłączeniowe. Kolumna spotykana często pod eksportową nazwą TL-60, głównie na rynek niemiecki.

Dane techniczne:

  • Moc maksymalna: 100 W.

ZRK M-9115

Unitra ZRK M-9115 to magnetofon będący elementem zestawu wieżowego ZM-9000. W tym modelu zamiast wychyłowych wskaźników poziomu sygnału i wskaźników szczytowych zastosowano 12-punktową linijkę z diod LED dla każdego kanału. Magnetofon przystosowany jest do współpracy z taśmami typu Fe i Cr. Zastosowano mechanizm typu Soft Touch napędzany dwoma silnikami DC. Urządzenie posiada system redukcji szumów Dolby NR, możliwość wyłączenia filtru MPX oraz przycisk rec. mute, powodujący wyciszenie nagrywanego dźwięku. Żaden egzemplarz nie posiadał już gniazda DIN, pozostały jedynie wyjście oraz wejście RCA.

Dane techniczne:

  • Prędkość przesuwu taśmy: 4,76 cm/s.
  • Nierównomierność przesuwu taśmy: ± 0,10 %.
M9115 zdjęcie

GEZAR "Fregata"

Popularny odbiornik telewizyjny produkowany w latach 60-tych przez Gdańskie Zakłady Radiowe T-18 (GEZAR). Przystosowany jest do odbioru 12 kanałów telewizyjnych wg standardu OIRT.

Dane techniczne:

  • Ilość lamp: 14.
  • Ilość tranzystorów: 2.
  • Dostrojenie: ręczne kondensatorem C21.
  • Regulacja kontrastu:
    • ręczna potencjometrem R603,
    • automatyczna przez układ ARW.
  • Regulacja jaskrawości:
    • ręczna potencjometrem R602,
    • automatyczna poprzez układ utrzymania poziomu szarości.
  • Odchylanie: magnetyczne.
fregata_1.jpg

Unima 5351, 5352, 5353 i 5354

Zasilacz Unima serii 535

Urządzenie produkowane było przez zakłady elektrotechniki Unima we Wrocławiu. Wykonanie: masywna obudowa z aluminium, dobrze opracowany układ stabilizacji napięcia, płynne ograniczenie prądu. Posiada wskaźnik V/A.

Zasilacz produkowany był w czterech wersjach:

  • 5351 10V/10A
  • 5352 20V/5A
  • 5353 50V/2A
  • 5354 100V/1A
5354.jpeg
  • 9173 odsłony

Fonica WG-263 ''Bambino 3''

Kolejna wersja popularnego "Bambino". Produkcja rozpoczęła się w 1970 roku. Wzmacniacz na lampie ECL86. W Bambino 3 została dodana możliwość przegrywania dźwięku na taśmę za pomocą kabla DIN. Regulacja tonów niskich i wysokich, włącznik sprzężony z pokrętłem regulacji głośności. Zmiana prędkości obrotów nadal poprzez "skaczące kółka". W zależności od typu ramienia wkładka UK-4 lub UK-8. Produkowany w różnych wersjach kolorystycznych skrzynki.

Bambino_3.jpg
  • 9058 odsłon

Diora Romans 6214

Produkowany w latach 1961-1965. Przełącznik zakresów klawiszowy, regulacja barwy dźwięku, jasne gałki, wejście na gramofon. Wyjście na dodatkowy głośnik lub magnetofon przez wtyki bananowe. We wcześniejszych wersjach wskaźnik dostrojenia EM-4, w późniejszych EM-80 lub EM-84.

Dane techniczne:

  • Zakresy fal:
    • Długie: 1000÷1875 m,
    • Średnie: 190÷560 m,
    • Krótkie 1: 31÷60 m,
    • Krótkie 2: 13÷25 m.
  • Zasilanie: przez transformator wbudowany wewnątrz odbiornika.
  • Elektroniczne elementy aktywne są lampami:

Magmor ZK-140TM

Czterościeżkowy, monofoniczny magnetofon szpulowy

Ostatni seryjnie produkowany model ZK140T. Produkcja przeniesiona została do Zakładów Mechaniki Precyzyjnej i Automatyki "Unitra-Magmor" w Gdańsku-Oliwie. W tym modelu zastosowano nieco lepsze i dokładniejsze prowadzenie taśmy, mniej wycierające się elementy dociskające taśmę do głowic. Elektronika w stosunku do ZK140T z ZRK została zmodyfikowana, zastosowano krzemowe tranzystory końcowe zamiast germanowych, co zwiększyło niezawodność. Magnetofon posiadał wskaźnik wysterowania na dwóch diodach LED (we wcześniejszych modelach użyty był jeszcze wskaźnik wychyłowy w kolorze białym lub czarnym). Ponownie zmieniony nieco kształt kominka, wskaźnik został umieszczony pionowo a nie jak wcześniej pod kątem. W niektórych egzemplarzach zmieniona została okleina boczna na wzór drewnopodobny (w celu "przystosowania" magnetofonu do panującej wtedy mody). Chropowata matowa powierzchnia górnego panelu. Urządzenie umożliwiało podłączenie mikrofonu bądź radia oraz dodatkowego głośnika. Podsłuch przy zapisie możliwy był poprzez słuchawki. Magnetofon prezentowany na zdjęciu został wyprodukowany 30 grudnia 1989 r.,jest to prawdopodobnie ostatni magnetofon, który zjechał z taśmy produkcyjnej. Podobnie jak wszystkie magnetofony ZK z Magmoru, jest to wersja ZK 140TM, a nie ZK 140T, jak wskazuje nazwa na kominku.

DSC00237.JPG